Wielokrotnie słyszeliśmy od fanów Zdrapki Wielkopostnej, że nasze błyszczące plansze zostały im podarowane. Od kogo dostajecie zdrapki?
Zdrapkę Wielkopostną najczęściej otrzymujecie od charyzmatycznych proboszczów, znajomych z pracy lub wspólnoty, rodziców i dziadków. Wręczenie lub otrzymanie zdrapki to wspaniała okazja do spotkania się. Jednym z podstawowych celów akcji jest wzmacnianie relacji. Chcesz być szczęśliwy? Kochaj i daj innym poczucie, że są przez Ciebie akceptowani. Jak to zrobić? Zacznij od małych kroków. W czasie realizowania zdrapkowych wyzwań, postawimy przed Tobą zadania dotyczące bliźnich wokół Ciebie: rodziny, znajomych, ale też osób, z którymi Ci “nie po drodze”. Nasze inspiracje mogą wydać się błahe. Ale gdy przejdziesz z nami zdrapkową, zobaczysz, jak wiele radości dało Ci działanie “DLA” i “Z” innymi.
Jesteśmy pewni, że inwestycje w relacje to inwestycje z góry wygrane! Przeczytaj, co na temat mówi Papież Franciszek:
“Nie możemy łudzić się uzdrowieniem naszych relacji z przyrodą i środowiskiem naturalnym bez uzdrowienia wszystkich podstawowych relacji międzyludzkich. Gdy myśl chrześcijańska domaga się podkreślenia szczególnej wartości człowieka, ponad innymi stworzeniami, daje wówczas podstawę, by dowartościować każdą osobę ludzką, a w ten sposób pobudza do uznania innych.
Otwarcie na „ty”, zdolne do poznania, umiłowania i dialogu, jest nadal wielką szlachetnością człowieka. Dlatego też właściwa relacja z rzeczywistością stworzoną nie wymaga osłabiania społecznego wymiaru istoty ludzkiej, a także jej wymiaru transcendentnego, jej otwartości na Boże „Ty”. Nie można bowiem proponować relacji ze środowiskiem, pomijając relacje z innymi ludźmi”. (Laudato Si’ nr 119)
Miłość pełna drobnych gestów wzajemnej troski ma także wymiar obywatelski i polityczny, a przejawia się we wszystkich działaniach, które starają się budować lepszy świat. Umiłowanie społeczeństwa i zaangażowanie na rzecz wspólnego dobra są doskonałą formą miłości, która nie tylko wpływa na relacje między ludźmi, ale «w skali makro: na stosunki społeczne, ekonomiczne i polityczne». Dlatego Kościół zaproponował światu ideał «cywilizacji miłości». Miłość społeczna jest kluczem do prawdziwego rozwoju: «Aby społeczeństwo stało się bardziej ludzkie, bardziej godne osoby, niezbędne jest docenienie miłości w życiu społecznym — na płaszczyźnie politycznej, ekonomicznej, kulturowej — i uczynienie z niej stałej i najwyższej normy działania». W tym kontekście, obok znaczenia małych codziennych gestów, miłość społeczna skłania nas do myślenia o wielkich strategiach, które skutecznie powstrzymałyby degradację środowiska i zachęciły do kultury troski, przenikającej całe społeczeństwo. Kiedy ktoś rozpoznaje wezwanie Boga do uczestniczenia wraz z innymi w tych działaniach społecznych, powinien pamiętać, że jest to część jego duchowości, która jest realizowaniem miłosierdzia, oraz że w ten sposób dojrzewa i uświęca się. (Laudato Si’ nr 231)
Kliknij i zobacz nasze filmy poświęcone relacjom:
- Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
Pamiętaj o przodkach! - o. Mateusz Stachowski OFMConv
Dzień Kobiet - o. Mateusz Stachowski OFMConv
Znajdź sprzymierzeńca w działaniu - Szymon Święcicki, Klub Inteligencji Katolickiej, Inicjatywa “Post dla stworzenia”
„Dzień dobry” z uśmiechem. Do siebie i do bliźnich! - o. Piotr Kropisz SJ
Przeproś bliźniego - o. Mateusz Stachowski OFMConv
Post za prześladowców - Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
Radosne Alleluja! Śmigus-dyngus?
